സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
പുറത്ത് അടിഞ്ഞു കൂടിയ
കൊഴുപ്പ് കുരു പോലെ
വീര്‍ത്തു വീര്‍ത്തു ഒടുക്കം
കുറച്ചു ചലവും ചോരയുമായി
കിടക്ക വിരിയെ നനച്ചു പൊട്ടിത്തെറിച്ചു
അമ്മയും ദൈവവും
ഓര്മവെച്ച കാലം മുതല്‍
കൊതിയൂറുന്ന വിഭങ്ങള്‍
കണ്ണ് ഏത്തുന്നിടത് .
കൈ ഏത്താത്ത അകലത്തില്‍
പൊതിഞ്ഞു സൂക്ഷിക്കുന്നവര്‍
സുഹൃത്ത്‌
വഴിയിലെവിടെയോ കണ്ടെത്തി
കൈ പിടിച്ചു കൈത്താങ്ങ്‌ ആയി
ശവ പറമ്പില്‍ ഇടം അന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍
ഒപ്പം നടക്കേണ്ട സഹയാത്രികന്‍
ശ്രാദ്ധം
പതിനാറാം നാള്‍ കാക്ക കൊത്തി
പറന്നു പോയ ഒരു ഉരുള ചോറ്
എന്റെ ആത്മാവ് ....
No comments:
Post a Comment